صبح که می شود لپ تاپم را باز میکنم،
پای اخرین پستم چشم میگردانم دنبال اسمی اشنا...
صبح که می شود لپ تاپم را باز میکنم،
پای اخرین پستم چشم میگردانم دنبال اسمی اشنا...
صبح که می شود لپ تاپم را با...نه!دیوانه نشده ام! اشتباه تایپی هم نیست!
بعد تو اینها فقط مشق روزمرگی های من است...
+ دیده بودین ادم به بیکاری من؟
+چرا نمیگذره این روزا؟دلم یه تغییر اساسی میخواد،یه چیز جدید...
+خدای ِ جان ! بی زحمت دسستتو از روی اون دکمه ریپید بردار،جبران میکنم:)
بروی گوشــــــــه عزلت بنشینی به درک
پشت هر کرده خود قصه بچینی به درک
گفتـــــــــه بودم بروی عقده دل باز کنی
بروی یا نروی باز همــــــینی به درک!
من که حتی نفسم بـــــــــنده چشمان تو بود
حال اگر کُشتــــــــه زندان اوینی به درک
«من کشیــــــــش خانه یار نبودم صد حیـــف
تو ولــــــــــی دخترِ قصهِ کالــــــــینی به درک»*
رفتـــــــــه بودم سرِبازار که اصــــــلی بخرم
غافل از اینکه تو اصلِ خودِ چینی به درک
من نگاهم زِ اَزل عشــــــــــق سَمائی بوده
تو ولی بستـــــــــه این خُرده زمینی به درک
تف به این زندگی بـــــی تو به دام افتاده
نامروت بروی خیر نبیـــــــــــــــنی به درک
# سید_ محسن_ موسوی
*اشاره به کتاب «پرندگان خارزار» نوشته کالین مک کلاف نویسنده استرالیایی.
سیگارِ روشنت را
در جنگلِ خشک و آشفته‌ی من انداختی
بعد پرسیدی :
مزاحمتان که نشدم؟
خندیدم :
نه! اصلا ...
«سارا محمدی اردهالی»
+ گاهی توی خیابان که راه میروی بعضی عطرها تو را میبرند به عمق خاطره ها
همانجا که نباید!
خاطره هایی که دیگر خوب نیستند...
